Ein benk dukkar opp
langs vegen eg går på,
står der inviterande,
meir som ein gamal ven,
og nærast nøyer ein
vandrande skrott
å setja seg nedpå,
rart korleis tankane
smyg lettare rundt i hausen
når ein sit,
sitjande på ein benk
langs vegen
kan ein få
det for seg at
altor mange strenar i veg
utan å ta seg tid
til setja seg på
benker langs vegen,
som om tankar på ein benk
langs vegen
skulle vera fårlege.